zondag 23 september 2007

Joodse Feestdagen


De feestdagen, altijd pret in joods Nederland
In goed Nederlands noemen we ze natuurlijk de Jontefdagen, de dagen van Rosj Hasjana tot Simchat Tora. Het is voor gezinnen met kinderen dit jaar een hele heisa geweest, omdat veel van deze dagen gewoon op door-de-weekse dagen vielen. Doe je niks an, gewoon vrij vragen voor je kids en –hup- naar sjoel. Daar begint de pret pas echt. De diensten duren vaak lang. Hou dan je versuikerde kindjes maar eens rustig! Denk dat je ze lekker onder controle hebt, begint er altijd wel een of andere gefrustreerde kinderhater ssst te roepen of vraagt je vriendelijk op te zouten met je kroost. Le dor wador is aan hen niet besteed, ze zien het liefst een toekomst voor zich met weinig sjoels, ook nog eens half gevuld met enkel grijze krullen. Jammer hoor. Rosj Hasjana is natuurlijk super: ronde challes met honing, appeltjes met honing en (bij ons thuis) heerlijke borsjt. Dan krijgen we Jom Kippoer, hét moment voor contemplatie met een lege maag. Tandenpoetsen is ook verboden volgens de Tora, dus het zoenen laten we maar even achterwege. Gelijk ná Jom Kippoer begint de hel voor vaders: je mag  beginnen met het bouwen van de Soeka. Voor de stumpers onder u die niet joods zijn: een soeka wordt ook wel loofhut genoemd. Voor de stumpers onder u die ook dit niet snappen: een loofhut is een soort hut. Nu we dat ook weer duidelijk hebben: die mag papa dus bouwen in de tuin, in theorie samen met de jelediem. Uiteraard regent het dan altijd en mag papa het he-le-maal alleen doen, terwijl moeder en kids lachend achter het raam nog aan de aanbijt zitten. Nadat de soeka is gebouwd is vader trots en nat, moeder opgelucht dat vader alleen maar een paar splinters in zijn handen heeft benevens één verbrijzeld middenvoetsbeentje. De kinderen liggen allang op bed en zullen ’s anderendaags trots op school vertellen dat ze een soeka hebben, dat is een soort lekke hut in de tuin zullen ze er gelijk maar bij zeggen, en verder kijkt niemand meer om naar het verregende, rottende bouwsel. Behalve de christelijke buren. Die komen snikkend (van ontroering omdat ze getuige zijn van een heusch feest van het Oude Volk dat door den Heere door de woestijn is geleid naar het Beloofde Land alwaar ze de kiem hebben gelegd voor het Rijk van de Nobelprijswinnaars) foto’s maken met hun glimmende ogen. Zucht. Het grootste festijn is uiteraard Simchat Tora! Niets leukers dan Calvinistische Nederlandse Joden te zien springen en zingen dat het toch maar een lieve lust is! Uiteraard met een Tora-rol in de armen geklemd. Verstandige mensen blijven gewoon een beetje op de achtergrond staan kijken, terwijl de tranen ze over de wangen biggelen bij het aanschouwen van dit potsierlijke schouwspel. White men can’t jump? Dutch Jews can’t dance! Maar het mot! Je hebt toch heel wat te vieren ten slotte. Het gebeurt niet elk jaar dat een Hogere Macht je trakteert op 613 verplichtingen cq ontzeggingen. Dat is natuurlijk wel een feestje waard! Ook houterigheid wordt door de Andere Dimensie gewaardeerd. Dat vermoed ik tenminste, want elk jaar opnieuw wordt de voorstelling opgevoerd. Bovenstaande geschichte is een beetje weinig spiritueel, ik geef het toe. Het kan ook anders. Met name Jom Kippoer kan echt een dag zijn om met jezelf, de wereld en -indien van toepassing- G’d in het reine te komen. Ik vind het altijd een spannende tijd. Probeer echt stil te staan bij mijn daden van het voorgaande jaar. Wie heb ik –al dan niet bewust- gekrenkt, beledigd oftewel tekórt gedaan? Wat doe je dan met die kennis? Het is een grote opgaaf om dan daadwerkelijk naar het slachtoffer te stappen en erover te praten, zelfs excuses aan te bieden. Voor mij, zijnde een flapuit, komt het best wel eens voor dat ik iemand belast met een uitspraak. Mijn tactiek: niet wachten tot de Verzoendag maar gelijk op de knieën. (Niet echt natuurlijk, dat laat ik graag aan de katholieken over). Scheelt weer een boel hoofdbrekens als Jom Kippoer nadert. Eén keer heb ik me bij iemand gemeld, gebukt onder schuldgevoel en met Jom Kippoer in het verschiet. De beste mens had geen idéé waar ik over kwam stotteren….. Joodse feesten: just do it!


Eerder gepubliceerd op http://www.joodseomroep.nl/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten