vrijdag 23 februari 2007

De jiddische Emme

Zoals vrijwel niemand onderhand wel zal weten, knetter ik meestentijds
op mijn motorrijwiel richting Amstelveen, Haspelslaan. Ja, uw
advertentieverkoper is niet alleen Man, hij is ook nog eens een Stoere
Man. Een paar maanden geleden haalde ik plotsklaps mijn
motorvaarbewijs, dankzij mijn innig geliefde en nog steeds kogelronde
balleboeste. Daarvóór mocht ik het nooit, aangezien er wel eens iets
zou kunnen gebeuren (chas wesholem) en ik dan haar + een aantal
bloedjes van kinderen aan de bedeling zou moeten overlaten. Nu vindt
ze dat vooruitzicht misschien minder schokkend, of ze heeft meer
vertrouwen in mijn rijvaardigheid. Het is vast het laatste.
U denkt nu: ach gosj, net zijn rijbewijs, en dat op zijn leeftijd;
Roel is peno Paus. En nog fantasieën over stoerheid ook. Vele
lachsalvo's volgen. Ik snap het wel, dat u zo denkt. Jaloezie is nu
eenmaal een van die moeilijk af te leren menselijke trekjes. Bovendien
kan ik nog geen penopaus zijn want ik ben slechts 35 jaar. Onmogelijk
dus. U ziet nu in gedachten een fiere jood, wapperende peijes en
tsiet-tsiet in de wind, een witte jas met "NIW Pomotieteam"…. En dan
van de A9 gedrukt worden door zo'n bolle Duitse toerist zeker. Dank je
de koekoek. Neen, ik ben incognito en ik rij op een MZ. Ik zal
diegenen onder u die het merk MZ niet kennen, even wereldwijs maken.
Hallo allemaal. Kunt u zich de IJzeren Mechietse nog herinneren? Ooit
mochten we de Oost-Europeesche kalletjes niet aanschouwen en daarom
had een of andere Rode Rabbijn een IJzeren mechietse opgehangen. Wat
een pech! Er reden achter dat voorhangsel otootjes rond genaamd Zil of
Trabant. Welnu, mijn eerste otootje was een Trabant! Poeriem 5761
stond blauw van de rook, de oto zat vol met mij (en andere
misjpochianen) en ik maar starten en starten. Geen garage Schnabel in
de buurt om me te vertellen dat ik het benzinekraantje op reserve had
moeten zetten. Toch nog bij sjoel Zwolle aangekomen hoor. Terug naar
mijn MZ dus, want daar gaat dit stukje over. Het is de
motorrijwiel-variant van de Trabant en hij heet in de volksmond ook
wel 'emme'. Ik rijd dus op een Jiddische emme. Hij heet emme omdat hij
maar 1 cylinder heeft, die wel wat weg heeft van een mayonaise-emmer
(ORT). De gein is, hij loopt ook op een soort 80% oliegerelateerde
benzine, namelijk mengsmering, bromfietsbenzine. Er heeft nog nooit
iemand bij me achterop gezeten.
Degene die zich als eerste meldt bij mij of bij de redactie ziet een
prachtige foto in dit heerlijke blad tegemoet. Samen met mij op de
emmer. 



Geplaatst in het NIW, 2007