Vader is de beste

Voordat u denkt dat dit weer zo`n slijmerig gezellig stukje wordt over een fantastische vader die de hele dag aan zijn kinderen denkt en ze nooit harder slaat dan nodig: neen, daarover gaat het niet.
Er schijnt een televisieprogramma te zijn dat zo heet. Mijn Vader Is De Beste.
Het gaat over vaders die dan samen met hun kinderen andere vaders met hun kinderen moeten overwinnen. Of zoiets. En de vader plus kind die dan winnen zijn dan de helden. Nadat ze op een glijbaan van zeep de andere vader plus kind hebben geslagen met thermische lansen. Ik weet het eigenlijk niet precies. Wat ik wel weet is dat jeled 4 al duizend keer heeft gevraagd, nee heeft gezégd dat wij hieraan mee moeten doen. Dus dat ik dan vragen over sport moet gaan beantwoorden en over technische dingen zoals automobielen. Van sport heb ik veel verstand, ik weet bijvoorbeeld dat je NEC ook kunt uitspreken als NAC, omdat dat zo hoort in het Brabants dialect. Wat wel gek is want NEC Zwolle komt helemaal niet uit Brabant. Van automobielen weet ik dat je viertakt hebt en tweetakt. Ik heb tweetakt want ik rijd Trabant. *kuch* Ik voorzie een ramp van ongekende proporties als ik hieraan mee moet doen. En dan moet er ook nog gesport worden. Dan zal ik moeten zeggen dat ik joods ben. En dan hoef ik dat vast niet.

Gelukkig hebben we geen televisietoestel dus ik word niet heel vaak met het bewuste programma geconfronteerd.
Maar Roel, waarom heb je geen televisietoestel? Dat is toch raar? Ja dat klopt. We hadden er eentje, een hele grote platte. Ik had hem besteld bij Bol en inches en centimeters verward. Dus toen kwam er me toch een enorme surfplank door de brievenbus zetten, echt van wat heb ik jou daar nou!
Een gigantische zwarte wand die op een wankel voetje op een kastje gezet werd want gaten boren in een muur, haha, nou laat maar. Dus dat ding stond daar gigantisch lelijk te zijn en toen gooide jeled 4 hem per ongeluk om. Kan gebeuren. Hij kroop namelijk over het kastje achter het televisietoestel langs en die viel toen voorover op een krukje.
Nu heb ik dus geleerd dat houten krukjes die rood met witte stippen geschilderd zijn sterker zijn dan een platte HD ready beeldbuis van een televisietoestel.

Ik hoopte op verlossing maar helaas. Ze hebben op hun teblet ook tv tegenwoordig, dus ik moest nog steeds meedoen van jeled 4. Stel dat ik dat zou doen. We zouden als laatste eindigen en met groenteafval bekogeld worden door het publiek. Ik zou gewond zijn geraakt bij het beantwoorden van een vraag over de klepstelling van een Mercedes Turbo omdat ik uitgleed in mijn eigen angstzweet en de reis naar huis in de Trabant zou lawaaierig als altijd (door de motor, had ik al verteld dat een Trabant een tweetaktmotor heeft?) doch zwijgzaam verlopen. Thuisgekomen zou ik op de bank moeten slapen terwijl mijn vrouw zich over de tot in het diepst van zijn nesjomme gekwetste telg ontfermt en ik zou hem nooit, neehee nooit meer, nooit meer naar school mogen brengen. Mijn G’d wat een ellende. Gelukkig zei mijn vrouw, toen jeled 4 weer es begon over mijn onontkoombare deelname: “ Je hébt al de beste vader van de wereld, kijk maar, hij zit tegenover je.”
Gered. Voor nu.

Eerder gepubliceerd in het NIW, editie 34, 5777/2017.