Wat is het toch heerlijk om ontzettend onhandig te zijn. Stel je voor dat je alles kunt! Dit komt gelukkig weinig voor in ons joodse dorp. Ook ik kan bijna niks. Ik ken het alfabet, dus ik tiep mijn stukjes, ik kan een telefoontoestel bedienen, dus ik bel mijn klanten en dat was het wel. Welk een groot genot toen de wasmachine kaduuk bleek. Nu ligt er bij ons altijd een Lemelerberg aan wasgoed op zolder waar we overheen moeten klunen om tot de AEG te geraken, dus een nieuwe moest aangeschaft en wel rap. Met een half dozijn kinderen waaronder enkele exemplaren van het vrouwelijk geslacht was misère - niemand had nog onderbroeken mitsgaders sokken en ik kán natuurlijk moeilijk een normaal overhemd ipv een smokinghemd aantrekken - opeens een gegeven. Na nog een paar vergeefse pogingen het ding te repareren (hetgeen inhoudt dat ik er dan een half uur handenwringend en wanhopig naar staar) toch maar Dr. Google geraadpleegd teneinde een nieuwe aan te schaffen. Mozes kriebel wat zijn die krengen tegenwoordig duur. Ik weet nog dat mijn eerste wasmachine, gekocht met een doorlopend krediet, 250 gulden kostte. Er zat een blok beton in om te voorkomen dat mijn Foron, hergestellt in der DDR, zou gaan dansen bij het op 400 toeren centrifugeren én om er voor te zorgen dat wanneer je het apparaat met het gewicht van een Trabant naar boven probeerde te tillen je voorzeker uit zou glijden, zou vallen en volledig gemangeld (om maar een wasterm te gebruiken) en verbrijzeld onder aan je trap zou komen te liggen. Ik weet nog hoe ik klem zat in een hoek van het trapgat, het kreng klem, ik klem en volledig doorweekt door het doodszweet, zachtjes jammerend wachtend op hulp die uiteraard nooit kwam. Maar goed, terug naar 2020, ons aller lievelingsjaar. Onze AEG was dood, deed niks meer en ik bestelde een nieuwe. Kostte een miljoen gulden dus de kindjes mogen de rest van de maand tweedehands brood met pindakaas eten. Op de dag van De Komst was ik natuurlijk erg nerveus. Alles kan dan misgaan, dus ik ontruimde de vestibule van onze Almeerse rijtjeswoning, de beide trappen en het overloopje en draaide de hoofdkraan van de waterleiding dicht. Dochterlief had met een vorkheftruck al de was weggeruimd en tijdelijk op haar kamer gedeponeerd. Ik kreeg een SMS met het tijdstip waarop Achmed met zijn vader zou arriveren. Ik had de koffie klaar, maar ze hoefden niks van me. Dat was de eerste klap. Daarna tilde Achmed met zijn vader éérst de nieuwe machine naar boven, hetgeen gepaard ging met gehijg en gesteun en ik was alle mogelijke goden gruwelijk dankbaar dat ik dat niet hoefde te doen. Het oude kreng wilden ze niet meenemen want er stond nog water in en dan werd hun vrachtauto nat. Ik kreeg visioenen van een gebroken rug maar de redding was nabij. Als ik nog even het water uit het ding zou verwijderen dan kwamen ze er speciaal voor terug. Allah zij geloofd en geprezen! Als door een wonder deed de oude machine het weer en pompte hij zichzelf voor de allerlaatste keer leeg. De gedachte dat hij het misschien gewoon weer helemáál deed liet ik aan me voorbijgaan, het leven is al zwaar genoeg. Omdat ze pas aan het eind van de middag zouden terugkomen draaide ik de hoofdkraan weer open en ik hoorde een prachtig geluid van de zolder komen. De beide heren hadden de kraan half losgedraaid en die spoot nu vrolijk het overheerlijke sprankelend frisse Almeerse leidingwater over de vloer, de muren, de planken met dekbedhoezen, de wasdroger en onze voorraad oude schoenen. De kraan wilde niet meer dicht, hoe verwoed ik ook draaide. Mozes kriebel, ik sprong, inmiddels doorweekt (net als vroeger, de nostalgie!) met zes treden tegelijk van de trappen naar beneden teneinde de overstroming te stelpen. Daarna even een kwartiertje gehuild, op YouTube opgezocht hoe je een wasmachinekraan moet vervangen, naar de Praxis gescheurd met de Trabant, de benodigde onderdelen gehaald en een uur later zat de nieuwe kraan er tot mijn verbijstering op. Wat is het toch heerlijk om onhandig te zijn, je geniet dan veel meer als iets lukt, misschien herkent u dat.
Eerder gepubliceerd in het NIW 2020.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten